استئوآرتریت یک بیماری مفصل است که در آن بافت های مفصل به مرور زمان تجزیه می شوند. این شایع ترین نوع آرتریت است و در افراد مسن شایع تر است. افراد مبتلا به آرتروز معمولاً درد مفاصل دارند و پس از استراحت یا عدم تحرک، برای مدت کوتاهی دچار سفتی می شوند. شایع ترین مفاصل آسیب دیده عبارتند از:
- دست ها (انتهای انگشتان)
- زانو
- باسن
- گردن
- پایین کمر
استئوآرتریت روی هر فرد متفاوت است. برای برخی افراد، آرتروز نسبتاً خفیف است و بر فعالیت های روزانه تأثیر نمی گذارد. برای دیگران، درد و ناتوانی قابل توجهی ایجاد می کند. آسیب مفاصل معمولاً به تدریج در طول سال ها ایجاد می شود، اگرچه در برخی افراد می تواند به سرعت بدتر شود.
آرتروز چگونه درمان می شود؟
درمان به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین وابسته به نوع ورم مفاصل شما و میزان شدت آن دارد. یک برنامه درمانی برای هر فرد با مراقبت های بهداشتی و پزشکی او تنظیم می شود. هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد. هدف درمان اغلب محدود کردن درد و التهاب و کمک به اطمینان از عملکرد مفصل است. برنامه های درمانی اغلب از دو روش کوتاه مدت و بلند مدت استفاده می کنند.
درمان های کوتاه مدت آرتروز
- داروها تسکین کوتاه مدت درد و التهاب ممکن است شامل مسکن هایی مانند استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی باشد.
- گرما و سرما. درد ممکن است با استفاده از گرمای مرطوب (حمام یا دوش آب گرم) یا گرمای خشک (پد حرارتی) روی مفصل کاهش یابد. درد و تورم ممکن است با سرما (کیسه یخ پیچیده شده در حوله) روی مفصل کاهش یابد.
- بی حرکتی مفاصل استفاده از آتل یا بریس می تواند به استراحت مفصل کمک کند و از آسیب بیشتر محافظت کند.
- ماساژ سبک عضلات دردناک ممکن است جریان خون را افزایش داده و گرما را به عضله بیاورد.
- تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS). درد ممکن است با استفاده از دستگاه TENS کاهش یابد. این دستگاه پالس های الکتریکی خفیفی را به انتهای عصبی در ناحیه دردناک می فرستد. این کار سیگنال های درد به مغز را مسدود می کند و درک درد را تغییر می دهد.
- طب سوزنی. این استفاده از سوزن های نازکی است که در نقاط خاصی از بدن وارد می شود. ممکن است ترشح مواد شیمیایی طبیعی و تسکین دهنده درد ساخته شده توسط سیستم عصبی را تحریک کند. این روش توسط یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی دارای مجوز انجام می شود.
درمان های طولانی مدت آرتروز
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): این داروهای تجویزی ممکن است بیماری را کند کرده و مشکلات سیستم ایمنی مرتبط با بیماری را درمان کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از متوترکسات، هیدروکسی کلروکین، سولفاسالازین و کلرامبوسیل.
- کورتیکواستروئید ها التهاب و تورم را کاهش می دهند. این داروها مانند پردنیزون را می توان به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف کرد هستند.
- درمان با اسید هیالورونیک: این مایع مفصلی است که به نظر می رسد در افراد مبتلا به آرتروز تجزیه می شود. می توان آن را به مفصلی مانند زانو تزریق کرد تا به تسکین علائم کمک کند.
- عمل جراحی: بسته به اینکه کدام مفاصل درگیر شده اند، انواع مختلفی از جراحی وجود دارد. گزینه های جراحی ممکن است شامل آرتروسکوپی، فیوژن یا تعویض مفصل باشد. بهبودی کامل پس از جراحی تا 6 ماه طول می کشد. برنامه توانبخشی بعد از جراحی بخش مهمی از درمان است.
درمان آرتروز می تواند شامل تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های درمانی باشد، مانند:
- ارتوپد / جراح ارتوپد
- روماتولوژیست
- متخصص طب فیزیکی
- پزشک مراقبت های اولیه (پزشکی خانواده یا داخلی)
- پرستار توانبخشی
- متخصص تغذیه
- فیزیوتراپیست
- کاردرمانگر
وسایل مورد استفاده برای درمان آرتروز کل بدن
برای درمان و مدیریت آرتروز، استفاده از وسایل ساپورت ارتوپدی می تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد مفاصل و افزایش کیفیت زندگی کمک کند. این وسایل به تثبیت و حمایت از مفاصل مبتلا به آرتروز کمک می کنند. در اینجا چند نوع وسایل ساپورت ارتوپدی که معمولاً برای درمان آرتروز استفاده می شوند را معرفی می کنیم:
- بریس ها (Braces)
زانو بند: برای حمایت و تثبیت زانوها، کاهش فشار بر روی مفصل و کمک به بهبود عملکرد زانو.
مچ بند: برای تثبیت مچ دست و کاهش درد و التهاب در موارد آرتروز مچ دست.
شانه بند: برای حمایت از شانه و کاهش درد و ناراحتی.
- کفی طبی (Orthotic Insoles)
کفی های طبی سفارشی: برای کاهش فشار روی مفاصل پا و زانو، بهبود توزیع وزن و کاهش درد.
کفی‌های جاذب شوک: برای کاهش فشار و شوک وارده به مفاصل در هنگام راه رفتن.
- عصا و واکر (Canes and Walkers)
عصا: برای کاهش فشار بر روی مفاصل پایین تنه، بهبود تعادل و کاهش درد در هنگام راه رفتن.
واکر: برای حمایت بیشتر و کاهش فشار بر روی مفاصل، به ویژه در موارد آرتروز شدید.
- باند های کشی و کمربند های پشتیبانی (Elastic Bands and Support Belts)
باند های کشی: برای فشرده‌سازی مفاصل و کاهش تورم و درد.
کمربندهای پشتیبانی: برای حمایت از کمر و کاهش فشار بر روی مفاصل ستون فقرات.
- بالش های پشتیبانی (Support Cushions)
زیر نشیمنی طبی: برای کاهش فشار بر روی مفاصل لگن و ستون فقرات هنگام نشستن.
بالش دور گردنی: برای حمایت از گردن و کاهش درد و سفتی در مفاصل گردن.
استفاده از وسایل ساپورت ارتوپدی می تواند به مدیریت آرتروز و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. با این حال، این وسایل باید به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی شامل داروها، تمرینات فیزیکی و تغییرات در سبک زندگی استفاده شوند.
