زخم بستر

زخم بستر یا زخم فشاری، معمولاً در افرادی که برای مدت طولانی بستری هستند یا تا حد زیادی ناتوانی حرکتی دارند، ایجاد می‌شود. این نوع زخم‌ها از اشیاء یا فشار طولانی مدت بر روی پوست و بافت‌های زیرین به وجود می‌آیند. در ادامه، اطلاعات کاملتر در مورد زخم بستر ارائه می‌شود:

علل:

1. فشار مداوم: فشار طولانی مدت بر روی یک نقطه از پوست و بافت‌های زیرین منجر به انسداد عروق‌ و کانال‌ها و خونرسانی ناقص می‌شود، که به تخریب بافت و ایجاد زخم می‌انجامد.

2. تراکم: فشار نقطه‌ای در اثر تراکم طولانی مدت بر روی یک نقطه نیز می‌تواند زخم بستر ایجاد کند.

3. تراش و سایش: حرکات تکراری پوست در معرض تراش و سایش قرار می‌گیرند و در نتیجه زخم‌ شکل می‌گیرند.

4. رطوبت یا خشکی پوست: مواد میانی زیرین پوست که خشک یا خیلی مرطوب هستند، باعث تضعیف پوست می‌شوند و بروز زخم‌ را تسریع می‌دهند.

علائم و نشانه‌ها:

– درد یا حس تنگی در ناحیه آلت تناسلی، کمر، پشت، مفصل‌ها یا سایر نقاط بستر.
– تغییر در رنگ پوست (معمولاً تاحدی از قرمزی یا سیاهی پوست).
– تورم.
– ترشحات پوستی.
– آسیب به بافت های عمیق‌تر و زیرین پوست (اگر زخم عمق داشته باشد).

جلوگیری:

– تغییر موقعیت بدن: برای کاهش فشار بر روی یک نقطه خاص از بدن.
– مراقبت از پوست: تمیز نگه داشتن پوست، استفاده از مرطوب‌کننده و جلوگیری از خشکی یا مرطوب بودن بیش از حد.
– تغذیه سالم: تأمین تغذیه مناسب برای تقویت بافت‌های پوستی.

درمان زخم بستر:

– تغییر موقعیت: برداشتن فشار از روی نقطه زخم.
– تمیز کردن و مراقبت از زخم: تمیز کردن زخم با محلول‌های آنتی‌سپتیک و پوشش آن با بند مرطوب.
– داروها: ممکن است داروهای ضد التهاب و ضد درد تجویز شود.
– مراقبت‌های پوستی: استفاده از تکنیک‌های پوشاننده و محافظتی برای حفاظت از زخم.

مراقبت‌های پیشرفته:

– بستر محافظتی: استفاده از بسترهای خاص با توزیع فشار یا تشک های بادی.
– مراقبت تخصصی: در موارد شدید، نیاز به مراجعه به تیم‌های پزشکی و ترکیبی از درمان‌های فیزیکی و دارویی ممکن است کارساز باشد.

مراقبت درمانی و پیشگیری از زخم بستر مهم است و نیاز به همکاری با تیم درمانی دارد. از توصیه‌های پزشک و متخصصان در این زمینه پیروی کنید تا عارضه‌های زخم بستر کاهش یابد و سلامت پوست و بافت‌های زیرین تضمین شود.

در زمینه مراقبت‌های بهداشتی بیماران، برنامه ریزی تقسیم فشار به کمک برنامه‌ها و روش‌های مختلفی برای جلوگیری از زخم‌های بستر و مراقبت از آنها کمک می‌کند. این برنامه‌ها شامل:

– دوره‌های بررسی: افرادی که در معرض خطر زخم‌های بستر قرار دارند باید به‌طور دوره‌ای توسط پرستاران یا تیم‌های بهداشتی بررسی شوند.
– تغییر موقعیت بدن: افراد باید به منظور برداشتن فشار بر روی نقاط خاص از بدن، موقعیت‌های قرار گیری بدن خود را بر روی بستر تغییر دهند.
– تکنیک‌های پوشاننده و محافظتی: استفاده از پوشش‌های ضدآب، بندهای مرطوب، و محافظت از ناحیه‌های حساس .
– آموزش به افراد در معرض خطر و خانواده‌ها: اطلاع‌رسانی به بیماران و خانواده‌های آنها در مورد خطرات و روش‌های پیشگیری از زخم‌ بستر حیاتی است.

پیگیری و درمان:

در صورت ایجاد زخم بستر، مراقبت‌های دقیق و تخصصی نیاز است. این مراقبت‌ها شامل:

– تمیز کردن زخم: تمیز کردن زخم با محلول‌های آنتی‌سپتیک و ضدعفونی کردن آن.
– پوشش زخم: پوشش زخم با باند های مرطوب و تعویض منظم آن برای حفاظت از بافت‌های زیرین.
– داروها: ممکن است داروهای ضد التهاب و ضد درد تجویز شود.
– غذای مناسب: تأمین تغذیه مناسب برای تقویت بافت‌های پوستی و بافت‌های زیرین زخم.
– توزیع فشار:
– استفاده از تشک مواج با تکنولوژی توزیع فشار که فشار بر روی نقاط حساس بدن را کاهش می‌دهند.
– تغییر موقعیت بدن به تعداد و دفعات مناسب.
– درمان تخصصی: در موارد شدید، نیاز به مراجعه به تیم‌های پزشکی و ترکیبی از درمان‌های فیزیکی و دارویی می باشد.

درمان و مراقبت از زخم‌ بستر در خانه:

در مواردی که زخم بستر در خانه مدیریت می‌شود، بسیار مهم است که نحوه مراقبت از زخم را بدانید و دستورات پزشک را رعایت کنید. همچنین، پرستاران می‌توانند به شما در این مسیر کمک کنند.

همواره در موارد مشکوک به زخم بستر یا وقوع تغییرات در زخم بستر  به پزشک مراجعه کنید. به دلیل خطر عفونت و عوارض جدی، تا از تأخیر در درمان زخم بستر جلوگیری شود.

پیشگیری از زخم‌ بستر:

– تغییر موقعیت بدن: تغییر موقعیت بدن برای کاهش فشار بر نقاط حساس بدن از اهمیت بالایی برخوردار است. بیماران باید به منظور کم کردن فشار بر روی نقاط خاص از بدن موقعیت بدنی‌شان را تغییر دهند.
– تخت خاص با فناوری توزیع فشار: استفاده از تخت‌های خاص با تکنولوژی توزیع فشار که فشار بر نقاط حساس بدن را کاهش می‌دهند، مهم است. این تخت‌ها فشار را به طور یکنواخت به دلیل تغییرات فشار بر روی نقاط مختلف بدن منتقل می‌کنند.
– پوشش‌های ضدآب و باندهای مرطوب: استفاده از پوشش‌های ضدآب و باندهای مرطوب در ناحیه‌های خاص مانند تشک بستر، صندلی‌ها و باندهای مرطوب برای حفاظت از پوست مفید است.
– آموزش به افراد در معرض خطر و خانواده‌ها: آموزش به بیماران و خانواده‌های آنها در مورد خطرات و روش‌های پیشگیری از زخم‌های بستر حیاتی است.

در مجموع، زخم‌ بستر یک مشکل جدی و پیچیده در مراقبت از بیماران هستند. پیشگیری، شناسایی زودهنگام و مراقبت مناسب از زخم‌ بستر بسیار مهم است. همچنین، همواره به ایمنی و کیفیت مراقبت از بیماران در مراکز بهداشتی توجه داشته و به عنوان بیمار یا خانواده‌ی بیمار، در ایجاد محیط‌های بهداشتی و ایمنی در محل مراقبت همکاری کنید.