زخم بستر، شرایط پوستی دردناکی است که به دلیل حبس طولانی مدت روی تخت یا صندلی ایجاد می شود. هرکسی که زمان زیادی را صرف نشستن یا خوابیدن در یک وضعیت می کند، در معرض خطر ابتلا به زخم بستر است. این زخم ها می توانند در هر جایی از سطح بدن ظاهر شوند و به استخوان ها و رباط ها نفوذ کنند و باعث درد و ناراحتی طاقت فرسا شوند.
در حالی که بهتر است از ایجاد زخم های بستر جلوگیری کنید، ضروری است بدانید که در صورت بروز آنها قابل درمان هستند. یکی از رایج ترین و موثرترین درمان های زخم بستر استفاده از پماد برای زخم بستر است. هنگام انتخاب پماد مناسب، درک گزینه های مختلف موجود و اینکه چگونه می توانند به بهبود زخم شما کمک کنند، بسیار مهم است. در این مقاله اطلاعاتی در مورد هر چیزی که باید هنگام انتخاب پماد برای زخم بستر سالمندان خود بدانید در اختیار شما قرار می دهد.
علائم زخم بستر
علائم زخم بستر بر اساس مرحله متفاوت است. برخی از علائم رایج عبارتند از:
- تغییر رنگ پوست
- درد، خارش یا سوزش
- نکروز پوست مرده
- تورم
- مناطق مناقصه
در صورت عدم درمان، زخم ها ممکن است عفونی شوند. برخی از علائم زخم بستر عفونی عبارتند از:
- تب
- بوی بد
- سرخی
- چرک
عواملی که هنگام انتخاب پماد برای زخم بستر باید در نظر گرفت
هنگام انتخاب پماد برای زخم بستر عوامل مختلفی باید در نظر گرفته شود. برخی از این عوامل عبارتند از:
مرحله زخم بستر: پماد های مختلف برای مراحل مختلف زخم بستر مناسب هستند. به همین دلیل، قبل از انتخاب پماد برای درمان زخم بستر، باید زخم را معاینه و مرحله آن را مشخص کنید.
ترکیبات فعال: کرم های پیشگیری کننده از زخم بستر بر اساس مواد فعالشان متفاوت است. برخی از مواد فعال برای درمان برخی علائم بیشتر از سایرین مناسب هستند. برخی از مواد فعال رایج برای زخم بستر عبارتند از کلاژناز، ید و هیدروکلوئید.
حساسیت پوستی: قبل از انتخاب پماد، حساسیت پوست بیمار را در نظر بگیرید. برخی از پمادها ممکن است بیش از حد بر روی پوست خشن باشند و باعث تحریک شوند.
سهولت استفاده: هر پمادی که انتخاب می کنید باید به راحتی استفاده شود و اطمینان حاصل شود که باعث ناراحتی بیمار نمی شود.
ایمنی: مهم است که پمادی را انتخاب کنید که برای استفاده بی خطر باشد و خطر عوارض جانبی پایینی داشته باشد.
انواع بهترین پماد ها برای زخم بستر
پماد های زخم فشاری دارو های موضعی هستند که مستقیماً روی زخم برای تسریع بهبودی استفاده می شوند. این پمادها ممکن است با یک پانسمان ثانویه پوشانده شوند یا بدون آن باقی بمانند. برخی از رایج ترین پمادها برای زخم بستر عبارتند از:
خمیر Cadexomer-iodine
این پماد از یک پلیمر نشاسته اصلاح شده محلول در آب تشکیل شده است که حاوی ید است. هنگامی که این خمیر در معرض زخم قرار می گیرد، ید آزاد را آزاد می کند تا باکتری ها را از بین ببرد و زخم را تمیز کند. ید به عنوان یک ضد عفونی کننده روی زخم عمل می کند. حاوی دانه های ریزی است که مایعات، چرک و بافت های مرده را جذب می کند.
اینکه چند بار از خمیر Cadexomer-iodine استفاده می کنید به اندازه زخم بستگی دارد. زخم های بزرگ تر نیاز به کاربرد های مکرر دارند، و باید ژل را مجدداً به هنگام تغییر رنگ روی زخم بمالید.
پماد حاوی کلاژناز
عوامل موضعی حاوی کلاژناز نیز برای درمان زخم بستر عالی هستند. آنزیم کلاژناز کلاژن نگهدارنده بافت ها را تجزیه می کند. این باعث مهاجرت سلولی و بازسازی کلاژن در طول ترمیم و بازسازی بافت می شود.
پمادهای حاوی کلاژناز ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروها استفاده شوند. پماد را باید یک بار در روز یا در صورت کثیف شدن پانسمان به دفعات روی ناحیه آسیب دیده مالیده شود. اگر بیمار حساسیت دارد از مصرف موضعی کلاژناز خودداری کنید. آلرژی به کلاژناز می تواند باعث تحریک پوست یا بدتر شدن شرایط پوستی موجود شود.
هیدروژل ها
هیدروژل ها از آب و یک پلیمر نشاسته ای تشکیل شده اند. بسته به سطح رطوبت زخم، این گروه های متمایز از مواد پلیمری سه بعدی زیست سازگار، ترشحات زخم را جذب میکنند یا زخم ها را هیدراته می کنند. این کرم مانع برای زخم بستر با خنک کردن زخم به تسکین درد کمک می کند. محتوای بالای آب در هیدروژل ها به این معنی است که آنها کاملاً جاذب نیستند. در نتیجه، آنها باید فقط برای زخم های فشاری با ترشح خفیف تا متوسط استفاده شوند.
کرم سولفادیازین نقره ای
این ماده موضعی همراه با سایر درمان ها برای درمان عفونت زخم استفاده می شود. سولفادیازین نقره از رشد باکتری هایی که می توانند زخم باز را آلوده کنند، جلوگیری میکند و خطر گسترش باکتری به پوست اطراف یا خون را کاهش میدهد.
برای استفاده حداکثری از این دارو، باید به طور منظم از آن استفاده کنید. درمان تا بهبود کامل زخم یا آماده شدن محل برای پیوند پوست ادامه می یابد.
فنی توئین موضعی
فنی توئین به طور گسترده برای درمان اختلالات تشنجی استفاده می شود. با این حال، چندین مطالعه نشان داده اند که وقتی به عنوان یک عامل موضعی استفاده می شود، باعث بهبود زخم های فشاری می شود. فنی توئین با تسهیل رسوب کلاژن و تکثیر فیبروبلاست به بهبود زخم کمک می کند. بی خطر در نظر گرفته می شود، اما نسبت به سایر پمادها برای زخم بستر کمتر موثر است.
بهترین پماد خارجی برای زخم بستر
برای درمان زخم بستر، انتخاب پماد مناسب بستگی به شدت زخم و شرایط فرد دارد. در میان پمادهای خارجی، چندین گزینه موثر وجود دارند که به تسریع فرآیند بهبودی کمک میکنند:
پماد Argosulfan: حاوی نقره سولفادیازین است که خواص ضدباکتری دارد و از عفونت جلوگیری میکند. این پماد برای زخمهای سطحی و عمیق استفاده میشود و به ترمیم پوست کمک میکند.
پماد Mebo: یک پماد طبیعی با پایه گیاهی است که برای بهبود زخمها و سوختگیها استفاده میشود. این پماد رطوبت محیط زخم را حفظ میکند و به ترمیم بافت آسیبدیده کمک میکند.
پماد Intrasite Gel: این ژل حاوی هیدروژل است که به مرطوب نگه داشتن زخم و تسریع فرآیند التیام کمک میکند. برای زخمهای بستر و زخمهای خشک یا دلمهای مفید است.
پماد Santyl Ointment: حاوی آنزیمهای پروتئینکاه است که با از بین بردن بافت مرده (نکروزه)، به پاکسازی زخم و تسریع بهبودی کمک میکند.
پماد Bepanthen: حاوی دکسپانتنول است که به ترمیم بافت پوست کمک میکند و برای زخمهای سطحی و جلوگیری از عفونتهای کوچک مناسب است.
پیش از استفاده از هر نوع پماد، مشاوره با پزشک ضروری است تا بر اساس نوع و شدت زخم، بهترین گزینه تجویز شود. همچنین تمیز نگه داشتن زخم و تغییر وضعیت بیمار برای جلوگیری از فشار مداوم نیز مهم است.
نکاتی در مورد استفاده از پماد برای زخم بستر
هنگام استفاده از کرم های پیشگیری از زخم بستر، نکات زیر را رعایت کنید:
- دستورالعمل روی بسته بندی پماد را بخوانید.
- قبل از استفاده از پماد، ناحیه آسیب دیده را با یک صابون ملایم و آب گرم تمیز کنید.
- اگر زخم بستر بزرگ است یا به تنهایی پوشاندن آن دشوار است، از بانداژ استریل استفاده کنید.
- از مصرف زیاد پماد خودداری کنید. پماد را در یک لایه نازک بمالید تا منافذ مسدود نشود.
- برای به دست آوردن بهترین نتایج، مهم است که از پماد به طور مداوم و طبق دستورالعمل استفاده کنید.
کلام آخر
انتخاب بهترین پماد برای جلوگیری از زخم بستر مرحله مهمی در روند بهبودی است. هنگام انتخاب پماد برای زخم بستر، مواد تشکیل دهنده آن، خواص مرطوب کنندگی و همچنین قابلیت نفوذ به پوست را در نظر بگیرید. اگر سوالی دارید یا مطمئن نیستید که کدام پماد برای شما بهتر است، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
