درمان آرتروز زانو
درمان آرتروز زانو شامل ترکیبی از روشهای مختلف غیرجراحی و جراحی است که هدف اصلی آن کاهش درد، بهبود حرکت و افزایش کیفیت زندگی بیمار است. درمان های غیرجراحی شامل مدیریت درد با استفاده از داروهای ضد التهاب و ضد درد، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پیرامونی زانو و افزایش انعطاف پذیری مفاصل، تغییر سبک زندگی مانند کاهش وزن و انجام فعالیتهای ورزشی مناسب، و تزریقات دارویی موضعی مانند استروئیدها یا اسید هیالورونیک میشود. در صورت عدم موفقیت درمان غیرجراحی یا پیشرفت بیماری، درمان جراحی مانند ترمیم غضروف، تعویض مفصل زانو یا جراحیهای ترمیمی دیگر ممکن است لازم باشد. در هر صورت، هدف اصلی درمان آرتروز زانو افزایش کیفیت زندگی بیماران و کنترل علائم بیماری است.
مرحله اول: تشخیص آرتروز زانو
- علائم و نشانهها:
1. درد: درد معمولاً در ناحیه زانو و مفاصل اطراف آن احساس میشود. این درد ممکن است با فعالیتهای روزمره افزایش یابد و در طول زمان شدت بیشتری بگیرد.
2. تورم: معمولاً مفصل زانو و نواحی اطراف آن تورم میکنند که ممکن است با استراحت بهبود یابد اما با استفاده از مفصل دوباره متورم می شود.
3. سفتی: مفصل زانو سفت شده و کمتر انعطاف پذیر می باشد، به خصوص پس از خوابیدن یا استراحت طولانی مدت.
4. خستگی و سختی در حرکت: بیماران ممکن است حالتی از خستگی مفاصل و سختی در حرکت زانو را تجربه کنند، به خصوص بعد از فعالیتهای فیزیکی یا استفاده طولانی مدت از زانو.
5. شنیدن صداهای خرد شدن: ممکن است برخی از بیماران در زمان حرکت زانو صداهای خرد شدن احساس کنند که معمولاً به علت فرسایش و خرابی غضروف زانو ایجاد میشود. - تشخیص توسط پزشک:
1. سابقه بیماری: پزشک ابتدا تاریخچه پزشکی شما را بررسی میکند و علائم و نشانههایی که شما تجربه کردهاید را بررسی میکند.
2. بررسی جسمی: پزشک با معاینه فیزیکی مفاصل شما و زانو به دنبال علائمی از درد، تورم، سفتی میگردد.
3. تصویربرداری: معمولاً پس از بررسی اولیه، پزشک تصویربرداری از مفصل زانو از جمله تصاویر رادیوگرافی، اسکن CT یا MRI درخواست می کند تا وضعیت زانو و درجه آسیبهای غضروفی و استخوانی را بررسی کند.
در نتیجه، تشخیص آرتروز زانو به وسیله بررسی سوابق پزشکی، بررسی جسمی توسط پزشک، و تصویربرداری انجام میشود تا بیماری شناسایی و ارزیابی شود.
درمان های غیرجراحی آرتروز زانو
- مدیریت درد با تجویز دارو توسط پزشک:
1. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs):
– مثل ایبوپروفن و ناپروکسن که کمک به کاهش التهاب و درد مفصلی میکنند.
2. داروهای ضد درد:
– مانند آسپرین و استامینوفن برای کاهش درد. - فیزیوتراپی:
1. تمرینات تقویتی:
– تمریناتی برای تقویت عضلات پیرامونی زانو که به حمایت از مفاصل زانو کمک کرده و فشار روی آنها را کاهش میدهند.
2. تمرینات افزایش انعطاف:
– تمریناتی که انعطاف پذیری عضلات و بافتهای مفصلی را افزایش میدهند و از حرکات غیرطبیعی زانو جلوگیری میکنند. - تغییرات سبک زندگی:
1. کاهش وزن:
– کاهش وزن میتواند فشار روی مفصلهای زانو را کاهش داده و به تسکین درد کمک کند.
2. انجام فعالیتهای ورزشی مناسب:
– انجام تمریناتی که مفاصل را بدون آسیب اضافی تقویت کند مثل شنا و ورزشهای آبی. - ترکیب تراپیهای مختلف: استفاده از ترکیبی از روشهای مختلف مثل مدیریت درد، فیزیوتراپی و تغییرات در سبک زندگی میتواند به بهبود وضعیت آرتروز زانو کمک کند.
درمانهای دارویی موضعی آرتروز زانو:
درمانهای دارویی موضعی برای آرتروز زانو شامل تزریقات موضعی مختلف میشود که به صورت مستقیم در مفصل زانو تزریق میشوند. این تزریقات میتوانند به کاهش التهاب، درد و سایر علائم آرتروز زانو کمک کنند. در ادامه به برخی از انواع درمانهای دارویی موضعی برای آرتروز زانو اشاره میکنیم:
- تزریقات استروئیدی:
– این نوع تزریقات شامل تزریق استروئیدها مانند کورتیزون به مفصل زانو است. این داروها به عنوان ضد التهابهای قوی عمل میکنند و میتوانند در کاهش التهاب و درد موثر باشند. - تزریقات اسید هیالورونیک:
– این نوع تزریقات شامل تزریق اسید هیالورونیک، که یک جزء طبیعی در غضروف مفاصل است، به مفصل زانو است. این تزریقات ممکن است تا در حرکت آسانتر و صافتر کمک کنند و درد را کاهش دهند. - تزریقات PRP (پلاسمای غنی از پلاکت):
– در این روش، پلاسمای خود بیمار از خون برداشته و پس از جداسازی پلاکتها و تقویت آنها، به عنوان تزریق PRP به مفصل زانو تزریق میشود. این تزریقات ممکن است در ترمیم بافتهای مفصلی کمک کنند و بهبود عملکرد مفصل زانو را تسریع کنند.
به طور کلی، درمانهای دارویی موضعی میتوانند یک گزینه مؤثر برای مدیریت درد و علائم آرتروز زانو باشند. اما باید توجه داشت که اثرات و عوارض احتمالی هر نوع درمان باید با پزشک معالج مورد بررسی و مشاوره قرار گیرد.
درمان جراحی برای آرتروز زانو
درمان جراحی برای آرتروز زانو در صورتی که درمانهای غیرجراحی موثر نباشند یا بیماری به شدت پیشرفت کرده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. در زیر توضیحی اجمالی درباره جراحیهای مختلف برای آرتروز زانو آورده شده است:
- جراحی ترمیمی:
– این نوع جراحی شامل تمیز کردن غضروف زوالیافته، رفع برآمدگیهای استخوانی (مانند ساپورتها یا تومورهای استخوانی)، و حذف قطعههای غضروف شکسته یا ترک خورده میشود. - تعویض مفصل زانو (آرتروپلاستی زانو):
– در این جراحی، مفصل زانو با یک مفصل مصنوعی یا پروتز جایگزین میشود. این پروتزها معمولاً از مواد مانند پلاستیک، فلز، یا ترکیبی از آنها ساخته میشوند و به طور کامل یا جزئی مفصل زانو را جایگزین میکنند. - مراقبتهای پساعملی:
– پس از جراحی، بیمار نیاز به مراقبتهای پساعملی دارد که شامل فیزیوتراپی، تغییر سبک زندگی، و مراقبتهای پزشکی مختلف است. این مراقبتها به کمک بیمار در بهبود حالت عمومی و عملکرد زانو کمک میکنند.
جراحی زانو معمولاً برای بیمارانی که دچار درد شدید زانو هستند و تحت درمانهای غیرجراحی بهبود نیافتهاند، مورد استفاده قرار میگیرد. اما تصمیم برای انجام جراحی باید با دقت و با مشورت با پزشک و در نظر گرفتن فواید و مخاطرات مربوطه اتخاذ شود. اگر شما از بیماری آرتروز رنج می برید و برای کنترل و تسکین آن به دنبال تجهیزات ساپورت ارتوپدی همچون زانو بند و کیسه آب گرم هستید پیشنهاد می کنیم به فروشگاه اینترنتی تجهیزات و کالای پزشکی بارلیدا سر بزنید.