درمان دیسک کمر مهره 4 و 5

مهمترین مهره‌های ستون فقرات، مهره‌های ۴ و ۵ هستند که فتق این دو مهره یا به اصطلاح ساده‌تر، بیرون‌زدگی دیسک ۴ و ۵ می‌تواند منجر به دردی شدید برای بیمار شود. در این بخش، سعی شده است که درباره علت و راه‌های درمان دیسک مهره‌ی ۴ و ۵ صحبت شود. ستون فقرات در ناحیه پایینی کمر دارای ساختار بسیار پیچیده‌ای است. مهره‌های ۴ و ۵ کمربندی، پایین‌ترین مهره‌ها در این قسمت از ستون فقرات هستند و با دیسک متصل به خود، مفاصل، اعصاب و بافت‌های نرم، عملکردهای متعددی را ارائه می‌دهند. از جمله این عملکردها می‌توان به حمایت از قسمت بالایی بدن و امکان پذیرش حرکت در جهات مختلف اشاره کرد. با این وجود، این بخش، با توجه به تحمل بار سنگین و محدودیت انعطاف‌پذیری که دارد، در معرض خطر ابتلا به درد ناشی از آسیب یا تغییرات دژنراتیو نیز قرار دارد در ادامه اطلاعات جامعی در مورد درمان دیسک کمر آورده شده:

مرحله اول: تشخیص دقیق و تحلیل مشکل دیسک بین مهره 4 و 5:

در مرحله تشخیص و تجزیه و تحلیل دیسک کمر مهره ۴ و ۵، پزشک از مجموعه اقداماتی استفاده می‌کند تا به درک دقیق از وضعیت بیمار برسد. این اقدامات، همراه با دقت و شرافت کافی، به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیقی از وضعیت دیسک کمر مهره ۴ و ۵ بیمار  انجام دهد و برنامه درمانی مناسبی را تعیین کند. این اقدامات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• معاینه و مصاحبه با بیمار: پزشک سوالاتی درباره علائم و نشانه‌هایی که بیمار تجربه می‌کند، تاریخچه بیماری، سابقه پزشکی، و فعالیت‌های روزمره بیمار، از جمله فعالیت‌های ورزشی و شغلی بیمار، می پرسد.
• بررسی علائم: پزشک می‌تواند علائمی مانند درد در ناحیه کمر، درد در پاها یا همراهی با علائمی مانند التهاب، کاهش احساس در پاها، ضعف عضلات، یا تنگی در حرکت‌ها را بررسی کند.
• انجام آزمایشات و تصویربرداری: اغلب برای تشخیص دقیق دیسک کمر مهره ۴ و ۵، انجام تصویربرداری مانند MRI (تصویرسازی با رزونانس مغناطیسی) یا CT scan (توموگرافی محاسباتی) ضروری است. این ها به پزشک اطلاعاتی در مورد موقعیت و شدت آسیب دیسک و فشاری که بر روی اعصاب و نخاع می‌آورد، ارائه می‌دهند.
• بررسی عوامل خطرزا: پزشک عوامل خطرناک را که ممکن است منجر به توسعه دیسک کمر مهره ۴ و ۵ شوند، مانند آسیب قبلی، سن، ژنتیک، چاقی، فشار زیاد روی کمر، و فعالیت‌های خطرناک، بررسی می کند.
• ارزیابی علائم مرتبط: بررسی علائم و نشانه‌های مرتبط با دیسک کمر مهره ۴ و ۵ مانند تنگی ریشه عصبی، تخلیه نخاع، و تحلیل اثرات آن بر عملکرد روزمره بیمار نیز انجام می‌شود.

درمان غیرجراحی دیسک بین مهره 4 و 5:

پس از اینکه بررسی ابتدایی انجام شد معمولا پزشک قبل از انجام درمان جراحی روش های غیر جراحی را تجویز می کند که شامل موارد زیر هستند:

• استراحت:
  1. استراحت در خانه: بیمار باید از فعالیت‌های سنگین که ممکن است فشار زیاد بر روی ناحیه کمر و دیسک‌ها ایجاد کند، پرهیز کند. استفاده از تختی نسبتاً سفت  و استفاده از وسایلی مانند ساپورت ارتوپدی (مثل یک کمربند حمایتی) می‌تواند به کم شدن شدت درد کمک کند.
  2. استراحت و توقف فعالیت‌ها: در طول روز، بیمار باید به دلیل تسکین درد و کاهش فشار بر روی ناحیه کمر، فعالیت‌های خود را محدود کند و هنگامی که درد افزایش می‌یابد، استراحت کند.
• تجویز و مصرف داروها:
  1. ضد التهاب‌های غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند در کاهش التهاب و درد مرتبط با دیسک کمر مهره‌ها مؤثر باشند. این داروها باید با تجویز پزشک و بطور مرتب مصرف شوند.
  2. داروهای ضد درد: مانند ترامادول یا پاراستامول، می‌تواند در مدیریت درد کمک کند.
  3. شل کننده های عضلانی: این داروها برای کاهش تنش عضلات مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند به تسکین درد کمک کنند.
• فیزیوتراپی:
  1. تمرینات ارتقاء استقامت و انعطاف: تمریناتی که به تقویت عضلات پشت و شکم کمک کنند می‌توانند فشار روی دیسک کمر مهره‌ها را کاهش دهند.
  2. ماساژ و تکنیک‌های درمانی: ماساژ و تکنیک‌های مختلف می‌توانند در کاهش التهاب، تسکین درد و افزایش انعطاف ناحیه کمر مؤثر باشند.
  3. درمان‌های گرما و سرما: استفاده از گرما و سرما به صورت موضعی می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
• تزریقات محلی:
  1. تزریقات استروئیدی: در برخی موارد، تزریق استروئید به ناحیه مورد درد ممکن است در کاهش التهاب و درد موثر باشد.
  2. تزریقات آنالژزی: این شامل تزریق‌های مانند بلوکادهای عصبی می‌شود که به کنترل درد کمک می‌کند.

این رویکرد‌ها به درمان غیرجراحی دیسک کمر مهره ۴ و ۵ می‌پردازند. اما بهتر است که با توجه به وضعیت و شدت علائم بیمار توسط پزشک تعیین می شود.

درمان جراحی دیسک بین مهره 4 و 5:

درمان جراحی برای دیسک کمر مهره ۴ و ۵ معمولاً در مواردی که درمان‌های غیرجراحی ناموفق بوده‌اند و یا علائم جدی و شدیدی وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این درمان جراحی ممکن است به عنوان آخرین گزینه در نظر گرفته شود و فقط در شرایطی که درمان‌های دیگر مشکل را بهبود نداده‌اند، انجام می‌شود. در زیر توضیحاتی در مورد روش‌های جراحی معمول برای درمان دیسک کمر مهره ۴ و ۵ آورده شده است:

• لمینکتومی (Laminectomy): در این روش، بخشی از لامینا (پوسته عظیم) مهره‌های همجوار با دیسک آسیب‌دیده حذف می‌شود. هدف از این عمل از بین بردن فشار بر روی عصب‌های فشار‌دیده و تسکین درد می باشد. لمینکتومی ممکن است به تنهایی یا به صورت همراه با دیگر روش‌های جراحی مانند دیسکتومی انجام شود.
• دیسکتومی (Discectomy): در این روش، بخشی از دیسک آسیب‌دیده از بین برده می‌شود. این عمل ممکن است از طریق برش کوچکی در پوست که به عنوان microdiscectomy شناخته می‌شود انجام شود، یا از طریق روش باز (open discectomy). هدف از دیسکتومی، کاهش فشار بر روی عصب‌ها و تسکین درد است.
• فوژن (Fusion): اگر دیسک آسیب‌دیده به حدی شدید باشد که تخریب نسبی از استخوان‌های مهره را نیز به همراه داشته باشد، ممکن است نیاز به فوژن دیسکی باشد. در این روش، دو مهره مجاور با استفاده از موادی مانند پلاک‌ها و میخ‌ها به هم متصل می‌شوند. این عمل باعث افزایش استحکام بیشتر ناحیه کمر می‌شود.

انتخاب روش جراحی به عواملی مانند شدت علائم، تعداد مهره‌های آسیب‌دیده، وضعیت عمومی بیمار و میزان تأثیر بر روی کیفیت زندگی بیمار بستگی دارد. پزشک متخصص شما پس از ارزیابی و مشاوره، به شما بهترین روش جراحی برای شرایط خاص شما را پیشنهاد خواهد کرد. اگر برای کنترل و بهبود و یا درمان دیسک کمر مهره 4 و 5 به دنبال تجهیزاتی همچون کیسه آب گرم، کیسه یخ،  کمربند کار، کرست کمر، کرست کمر بلند، کرست کمر لمبوساکرال، کرست کمر لمبوساکرال پددار و یا بالش طبی مموری فوم، پشت کمری صندلی، زیر نشیمنی طبی، ایرینگ الیافی و ایرینگ بادی هستید می توانید انواع برندهای معتبر را در فروشگاه تجهیزات پزشکی بارلیدا بررسی و برای خرید آن اقدام نمایید.